- نقش یگانه محمود گلزاری در رادیو و تلویزیون دهه شصت
از دورانی که مدیر رادیو بودم باهم آشنا شدیم. حرف زدیم. نشست و برخواست کردیم. مدتی پیش آیت الله مصطفوی فلسفه خواندیم. سفر رفتیم. در دهه شصت مباحث روانشناسانه خیلی سکولار بود. اصلا بحث اسلامی کردن علوم انسانی مد نشده بود.
البته کاش به جای اسلامی کردن علوم انسانی به معرفی یک سری از استدلالات دینی در حوزه روان و روح با نام جدید خودش اقدام می شد تا هم روانشناسی بتواند در چارچوب خود آن علم باقی بماند و هم علوم اسلامی با شخصیت مستقل شناخته و معرفی شود.الغرض؛ دکتر گلزاری در آن روزها که از یک سو روانشناسی تحت تاثیر فضای انقلابی بود و اینکه یک انقلابی و مبارزِ میدان های جنگ خسته و افسرده نمی شود، پیشنهاد بحث های روانشناسی به صدا وسیما می داد. خود اینکه در آن فضا کسی از بحث های روانشناسانه صحبت کند جسارت لازم داشت.
زیرکی گلزاری در این بود که بیشتر عناوین بحث های خود را درچارچوب مسایل تربیتی انتخاب می کرد. تربیت خوب هم با دوران انقلابی و جنگ منافات نداشت. اما زیر آن عناوین بحث های روانکاروانه می کرد.
در دهه شصت روابط نزدیکی با مدیرعامل وقت صدا وسیما داشت. آقای محمد هاشمی او را حرمت می گذاشت. این ارتباط خیلی به او کمک کرد که در صفحه تلویزیون و یا در رادیو دیده و شنیده شود. بحث های روانشناسانه او کاملا در چارچوب ضوابط و تفکرات دینی بود و حتی به روانشناسان غیر دینی پرخاش می کرد.
به همین دلیل توجه مدیران و شخصیت‌های نظام را جلب کرد. خیلی هاشان فهمیدند مشکلات بزرگی در زندگی هایشان هست. فرزندانشان بحران های اجتماعی دارند. رفتارشان بر خودشان اثر میگذارد و در خیلی از مسایل دچار افسردگی و آسیب دیدگی روان هستند.
نسل مدیریتی آن روزها، به سختی قبول می کردند که دچار این مشکلات هستند و مهمتر اینکه اصلا نمی پذیرفتند که این مشکلات راهکارهای علمی دارد. زشت و عیب بود که کسی روان درمانی شود. بخش عمده جامعه هم دارای این نظر بودند. فضای مجازی وماهواره هم نبود که بفهمند دیگران چه می کنند و یا حتی ببینند فرزندان و نزدیکان خودشان دارای چه بحران‌هایی هستند.محمود گلزاری در این فضا، نقش یگانه ای داشت. وقتی با لحن مخملینش در صدا وسیما حرف می زد و مباحث روانکاوانه را با عناوین دینی تطبیق می داد، اعتماد خیلی از مسئولان را به این مباحث جلب می کرد. در بسیاری از موارد به اندرونشان راه یافت و به تلفیق عناوین روانکاوانه و دینی رسمیت داد.
کسانی که خط شکن هستند، ممکن است بهترین ها نباشند اما همیشه دارای فضیلت هستند. محمود گلزاری شاید بهترین روانشناس و یا مربی تربیتی نبود اما همیشه باید به راهی که باز کرد با دیده احترام نگریست. نکته تحسین انگیز زندگی محمود گلزاری این است که همیشه در همین چارچوب آموزش و تربیت بوده است و جا به جا نشده است.
سالهاست که البته من آن بزرگوار را ندیده ام. اما علاقمند بودم که در پاسداشتش، ادای احترامی به این مرد بزرگ داشته باشم.
پاسداشت مکتوب دکتر محمود گلزاری در گروه نخبگان خبرآنلاین
